Στις ώρες που περάσανε
οι θάνατοι και τα κλάματα που ακούστηκαν
τα δάκρυα που λυγμοί πια δεν γίνονται
πριν ακόμα όνειρα γίνουν
πριν ακόμα ύπνος γίνουν
πριν ακόμα οι κραυγές ακουστούν σαν ψίθυροι ανάμεσα στα κλαριά
η ευθραυστότητα της γύμνιας σου
η θεϊκή του απαλότητα
στέκεται άκαμπτη καθώς την φιλάω για μια τελευταία φορά
πριν για πάντα σε χάσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου