Σε έναν αδερφό...

Καθίσαμε στην άκρη του δρόμου και περιμέναμε να μας έρθει ξανά στον ρυθμό της η ανάσα.
Δεν ξέραμε αν θα ήταν ο σωστός
αλλα θα ήταν αυτός που θα μας οδηγούσε.
Η επομενη μέρα θα μας έβρισκε και πάλι μαζί,
εγώ στην πολυθρόνα να τον κοιτάω να παίζει
κι εκείνος με μια κιθάρα αγκαλιά
να συνθέτει συγχορδίες.
Φαινομενικά να μην υπάρχω
μα μέσα του να ξέρει πως αν δεν ήμουν εκεί, θα ήταν κι εκείνος αλλιώς.
Χρονια μακριά από την Πυθία
μα και πιο κοντά της από ποτε.
Θα τον κοιτάξω κάποια στιγμή,
τα μαλλιά του θα χαϊδεύουν τη κιθάρα
μακριά από την Πυθία όσο δεν πάει
μακριά από τον πόνο όσο μπορεί.
Όταν θα φύγει, όταν βρεθούμε με τους άλλους ξανά
θα τους πω πως μας κυνήγησαν σκυλιά.
Τρέχανε την Βουκουρεστίου ανάποδα
προσπαθώντας να σωθούμε από την λύσσα.
Σταματήσαμε οτα πια ήμασταν μακριά
και καθώς περιμέναμε την ανάσα
λάκκος ανοίχτηκε κάτω από τα πόδια μας μεγάλος.
Κι εκείνος θα γελάσει δυνατά
θα πει πως δεν υπήρχαν σκυλιά,
δεν ήμασταν στην Βουκουρεστίου,
λάκκος δεν υπήρξε ποτε.
Αλλα τρέχαμε χωρίς λόγο
χωρίς αλήθεια.
Αλλα τρέχαμε να ξεφύγουμε από τη συνήθεια.

Κι αν τρέχαμε να ξεφύγουμε από τον λάκκο που ερχόταν γρήγορα πίσω μας?
Κι αν τρέχαμε από την καταχνιά μας?
Κι αν μας βρήκε όταν πια σταματήσαμε?
Τον πήρα μαζί στην καταχνιά μου,
χωρίς να ξέρω για τι, αλήθεια, τον ήθελα μαζί μου.
Τον ακούω ακόμη που τραγουδα,
νομίζω πως γελάει.
Τον ακούω σε ένα τραγούδι γνωστό.

Τον θυμάμαι πάντα στην καταχνιά
να μου λέει, πως αν δεν σηκωθώ θα φύγει.
Κλαίω μοναχη, γιατί δεν κάνω τίποτα να μείνει.

Τρέχω γρήγορα.
Γρήγορα να ξεφύγω από την καταχνιά.
Δεν θέλω να χάσω τον "αδερφό" μου.
Ένα βραδυ πιωμένοι κατάλαβα πως για εκείνους θα πεθάνω.
Τρέχω.
Τρέχω.
Χωρίς προορισμό.

Κλείνω τα ματια κι όταν "ξυπνάω"
είμαι ακόμη στην πολυθρόνα.
Απέναντι μου παίζει μουσική.
Η ανάσα μου είναι στον ρυθμό της.
Δεν μας κυνήγησαν ποτε σκυλιά,
δεν πέσαμε στον λάκκο.

Βουλιάζω
μα με κρατάνε οι νοτες.
Είναι μακριά όσο δεν πάει από την Πυθία
και οι νοτες του με κρατάνε εδώ.

Για εκείνον δεν υπάρχω,
μα υπάρχω με την μουσική.

Ξέρει πως αν δεν ήμουνα εδώ
όλα θα ήταν διαφορετικά.