Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα.

συζητούσα με έναν φίλο μου και λέγαμε πως καθώς περνάνε τα χρόνια και έχουμε "διαλέξει" κάποια είδη μουσικής που τα αγαπάμε και τα ψάχνουμε, χάνετε και η μαγεία του να ακούσεις ένα τραγούδι πρώτη φορά και να σε ταρακουνήσει... ή να σε καυλώσει -ο καθένας το θέτει όπως θέλει.
αυτό συμβαίνει για δύο λόγους, πιστεύω.
1ον γιατί στο είδος που μας ενδιαφέρει τα "καλά" κ παλιά τα έχουμε ακούσει, από φίλους, αδέρφια, ξαδέρφια κλπ
2ον γιατί γινόμαστε πιο εκλεκτικοί στα ακούσματα, με τον καιρό [καλά οι περισσότεροι έστω].
Έτσι κ εγώ είχα χρόνια να ακούσω κάποιο κομμάτι που να με ταρακουνήσει τόσο πολύ ώστε να κάτσω να το ακούσω 4-5 φορές σερί, να ψάξω τους στοίχους κ φυσικά να υλοποιήσω με τα μολύβια μου τις εικόνες που μου φέρνει στο μυαλό. Πόσο μάλλον να κάθομαι να το σκέφτομαι ξανά και ξανά και ξανά.
Κάπως έτσι έγινε με το τραγούδι των propaganda "είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα" πριν κάμποσο καιρό.
Και έτσι σας παραθέτω το σχέδιο και από κάτω τους στοίχους και το λινκ τους από το myspace τους.

ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΕΝΟΣ ΑΝΤΡΑ


Είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα.


Εξηγήστε με εύκολα! Εξηγήστε με γρήγορα! 'Όπως κάνετε με τα δικά σας σώματα. Από κει που πάνε οι πολλοί! Ρολάκια κι ανασφάλειες! Θύτες και θύματα! Κι εγώ ΤΙ;


Δε χωράω στις φανταστικές σας ιστορίες ούτε καν γι' αστείο. Είμαι βρισιά. Είμαι σκισμένα εισιτήρια σε μεταμεσονύκτια προβολή και ποτέ δε θα γίνω μόδα. Είμαι έξω απ' την Ιστορία. Είμαι η ίδια Ιστορία των σωμάτων. Για την ακρίβεια είμαι ο βιασμός αυτοπροσώπως!


Είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα και δεν έχω όρεξη γι' αστεία. Μου αρκούν οι φάτσες σας, έτσι όπως με κοιτάτε με απέχθεια. Σας έδωσαν manual χρήσης για το σώμα σας κι έχετε μπερδέψει την αναπαραγωγή με τη σεξουαλικότητα. Νεκρή φύση! Πεταμένα λεφτά! Ντυθείτε στο φως για να γδυθείτε στο σκοτάδι και μη το πείτε πουθενά!


Είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα κι έχω σημάδια από κάθε είδους πληγές! Έχω γαμηθεί με όλους τους πιθανούς τρόπους και για τους δυο σας! Για πέστε μου λοιπόν όταν καυλώνω τί κάνω; Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι; Ξαπλώνω και πεθαίνω; Ξαπλώνω κι αρρωσταίνω; Πείτε μου εσείς όλα τα φετίχ, όλες οι ιδεολογίες, όλες οι ήττες μαζί δεν φτάνουν! Πείτε τ' αστειάκια σας να τελειώνουμε. Αν νόμιζα ότι ήταν εύκολο, δε θα ήμουν εδώ. Είστε οι εκπρόσωποι της πλειοψηφίας και ξέρω τη βία σας, τις εκφράσεις σας, κυρίως όταν κινδυνεύουν οι μύθοι σας. Γιατί αν δεν είστε αρσενικά, τι είστε; Τι να πουλήσετε; Τι να γαμήσετε; Κι εάν δεν είστε θηλυκά, τι είστε; Πού να χωρέσετε και που να μοιραστείτε;


Είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα και ήμουν παρών και παρούσα, σε κάθε ατάκα σας, σε κάθε σας ψέμα, σε κάθε σας επιβεβαίωση από άλλους σαν κι εσάς. Δεν είμαι λάθος ούτε ζητάω ελεημοσύνη. Από 'σας δεν έχω τίποτα να ζητήσω!


Είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα. Είμαι σιωπή και κατάρα. Δεν ψάχνω και δεν ψάχνομαι. Μετράω τα χάδια και μαθαίνω. Ξύνω πληγές και θυμάμαι. Αυτή τη φορά δε θα το βάλω στα πόδια! Κάθε μήνα ουρλιάζω, κάθε μέρα ξερνάω. Είμαι το βλέμμα που στοχεύει στους φόβους σας. Είμαι ο χειρότερος εφιάλτης σας. Και μόνο που ανασαίνω και μόνο που μοιράζομαι, τα χάδια μου και την αγκαλιά μου, χωρίς φετίχ και χωρίς συνήθεια, όσο θα βρίσκω θα βρίσκομαι, όσο θα μοιράζω και θα μοιράζομαι, όσο σπάνια κι αν συμβαίνει αυτό.


Είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα. Μπορείτε να ισχυρισθείτε πως δεν υπάρχω, να με κάψετε σαν μάγισσα στην ιερά εξέταση. Την περνάω σε κάθε μου κίνηση, σε κάθε μου σκέψη! Αλλά αυτό το σώμα είναι δικό μου. Δεν έχω ευχές! Ήρθα ακάλεστη, ήρθα ακάλεστος με πρόθεση να μείνω, ν' απαιτήσω την ύπαρξή μου την ίδια, χωρίς παρακάλια, χωρίς νταβατζήδες. Δεν μπορώ ούτε θέλω να κάνω ή να είμαι αλλιώς. Να σας το πω κι έτσι: Τις έχω χεσμένες τις γιορτές σας. Δε χωράω σε σώματα κονσέρβας με συντηρητικά και ημερομηνίες λήξεως! Χρώμα πάνω από τη σκουριά, συγνώμη κιόλας φοβάμαι! ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΣΤΗ ΣΚΑΝΔΑΛΗ!


ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΣΤΗ ΣΚΑΝΔΑΛΗ!


Είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα κι αυτή η πόλη μου χρωστά την ιστορία μου. Για την ακρίβεια την ζωή μου την ίδια! ΤΙΣ ΔΙΚΙΕΣ ΜΑΣ ΖΩΕΣ! Είναι η φωτιά που κυλάει στις φλέβες μου. Κι αν είναι να καώ, ΘΑ ΚΑΕΙΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ!


http://www.myspace.com/propaganda02



2 σχόλια:

Lost Child είπε...

Με τους propaganda έπαθα ακριβώς το ίδιο με το τραγούδι "βία", απ' το ίδιο άλμπουμ.
Οι στίχοι απ' το τραγούδι που έβαλες εν τω μεταξύ, κάθε φορά που τους διαβάζεις σε κάνουν να ανατριχιάζεις...

::ladykiller:: είπε...

genika oi propaganda exoun poli kalous k psagmenous stoixous.

k to "via" pou les ine poli kalo alla k apo ton kenourio disko tous tsekare ta
"stis pio megales filakes" k to "miso poiima" :)

thanx e!!! :))