Μιλάς μια γλώσσα άγνωστη
για σκυλιά και δράκους
ανάμεσα σε ανθρώπους και καρέκλε
την αλήθεια τους δεν την γνωρίζεις.
Πας πάνω κάτω
ανάμεσα στους ανθρώπους και τις καρέκλες.
Πάνω κάτω
στους ανθρώπους που δεν ξέρεις
πάνω κάτω
στις καρέκλες που δεν θα ξαποστάσεις.
Πίσω στο παρελθόν.
Πάνω κάτω στο παρόν.
Διασχίζεις το άπειρο με φίλους που δεν θυμάσαι
κι όλο αναρωτιέμαι για σκύλους και δράκους
κι όλο θυμώνω που δεν θυμάμαι
κι ας τους θυμάμαι
κι ας ξέρω
ρωτώ ποιος είσαι κι εσύ γελάς.
Γελάς...γελάς...γελάς
μαζί μου δυνατά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου