Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

_.o._χαλίκι_.o._

στην X.

Κρύψε καλά αυτό το χαλίκι

πες πως είναι διαμάντι και φόρεσέ το σκουλαρίκι στο αυτί
πες πως είναι πέτρα και στερέωσε την πόρτα.
Όπου κι αν πηγένεις να έχεις μέσα σου αυτό το χαλίκι
που έψαξα όλες τις θάλασσες για στο βρω.
Έβαλα σκάλα και έφτασα στον ουρανό
να στο ποτίσει με φως ο ήλιος
και το φεγγάρι να στο λούσει με αστροφεγγιά.

Φόρεσε το χαλίκι στον λαιμό

και μπες στην σπηλιά που κρύφτηκε η μάνα σου πριν χρόνια
για να φύγει μακριά σου, να σωθεί από την ασχήμια του κορμιού σου την θολή.
Επειδή ήσουν παιδί και δεν ήθελες όπως σε ν
τύνανε να ντυθείς.
Μα ούτε και τα παιχνίδια που σου πέρνανε δεν ήτανε για σένα.
Όλοι γύρω σου σε βλέπανε αγόρι
μα ήξερες εσύ πως δεν βλέπανε σωστά.

Περίμενες πότε όλοι θα φύγουν

για να ψάξεις τα ρούχα της μεγάλης σου αδερφής
να τα φορέσεις ξανά και ξανά μέχρι σαν κι εκείνη
όμορφη και μεγάλη να γίνεις.

Ήθελες τα καστανά σου μαλλιά να σου αφήσουν μακριά
πλεξούδες με λουλούδια να τις πλέκεις,
ήθελες τα αδύνατά σου πόδια
με φούστες να τα ντύνεις
και καθώς μεγάλωνες γυναίκα όμορφη να γίνεις.

Μπες στην ανίερη σπηλιά που κρύβετε όλα αυτά τα χρόνια
τα σαλιγκάρια θα σου δείξουν τον δρόμο
αφήνοντας πίσω τους αστραφτερό δρομάκι.
Βρες την και πες της πως έξω ο χρόνος πέρασε
και εκείνη ακόμη τίποτα δεν είδε.

Και αν θελήσει δώσε της το φωτισμένο σου χαλίκι.
Στο φως του επιτέλους να δει,
όμορφη πως έχεις τώρα πια γίνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: